“Nice mango’s you have over there”.  Verbaasd keek ik naar de twee jongens op een scooter, die speciaal de weg over waren gestoken om dit aan mij te melden. Ik keek om me heen, maar ze hadden het echt tegen mij. Ik besefte dat ze refereerde aan mijn ‘mango’s’ onder het MANGO shirtje dat ik die dag aan had. Deze situatie, lopend naar mijn werk in India is mij lang bijgebleven als bizar, en ook ergens intimiderend. Als ik er nu nog weleens over nadenk komt er vaak ook een klein gniffeltje op mijn gezicht. Ik heb geen noemenswaardige mango’s, en daarnaast stel ik me dan voor wat er in het hoofd van deze twee Indiase jongemannen moet zijn omgegaan. Ter illustratie, deze mannen zaten achterelkaar op een scooter, de achterste had zijn armen om de voorste geslagen en legde zijn hoofd op diens schouder. Wat zouden ze hebben gedacht toen ze zo innig samen op die scooter zaten en een blond meisje zagen lopen? Wat zou de aanleiding zijn geweest dat ze deze opmerking wilde maken? In eerste instantie vond ik deze opmerking natuurlijk ranzig, onbeschoft en vrouwonvriendelijk. Maar wat als dit nu eens Indiase mannenhumor is? Toegegeven, jaren later vind ik deze opmerking namelijk ergens wel ad rem en een beetje grappig. Grappig, door absurditeit. Maar is dat niet wat humor moet zijn?