In het weekend staan alle apen op de rots, brullend voor de aandacht van het andere geslacht. Het paringsseizoen gaat non stop door in het Amsterdamse uitgaansleven. Maar heeft dat brullen nog wel zin? Zijn er niet meer verfijnde technieken om deze paringsdans voort te zetten?

Naast het lonken en steelse blikken uitwisselen in de kroeg zijn er stiekeme digitale manieren bijgekomen. Facebookpagina’s afstruinen, check-in’s op foursquare volgen en al dan niet leuke, hippe, spannende activiteiten op Instagram bekijken. Of het iets minder anonieme LinkedIn pagina’s checken, waarbij je af en toe een profiel bekijkt  zodat iemand ziet dat je aan ze hebt gedacht. Casual maar doeltreffend.

Apps als Tinder of Into my life zijn hot. Gedachteloos swipe je naar links en naar rechts, kom je collega’s, vrienden en exen tegen. Getrouwd, samenwonend, in een relatie of single, blijkbaar is niets een beperking. Een klein endorfine shot wanneer die leuk lachende man jou ook heeft geliked. Een treffende openingszin, of helemaal niets. Klinkt spannend, maar het overgrote deel van de matches blijft stil, heeft slechte openingszinnen, of reageert na een avondje chatten helemaal niet meer.

De speeddate. Onder het mom van gedaan hebben alvorens het helemaal af te schrijven. Want stel je voor dat je net als die vriendin van een collega totaal onverwacht de man van je dromen tegenkomt. Ik voelde mij mega onzeker, alle mannen die daar waren vond ik meteen trieste types en ik was ervan overtuigd dat ze hetzelfde over mij dachten. Nee, dit was niet voor mij weggelegd.

De ouderwetse date dan? Amerikanen daten er op los. In Nederland is de date meer belanden. Als hij niet leuk is wil ik niet een hele avond verspillen. Maar ook, wie betaalt er eigenlijk op zo’n date? De persoon die de ander mee heeft gevraagd? Splitten? Ik kom niet graag over als het afhankelijke vrouwtje. Ik heb een goede baan en kan prima betalen. Of tast dit de man aan in zijn drang om te veroveren?

Maar wat dan wel? Als het op liefde aankomt ben ik een ouderwetse romanticus. Wanneer ik thuis kom hoop ik stiekem een keer een lief briefje op de mat te zien liggen van een geheime aanbidder, een mixed tape met mooie liedjes, of een ‘ik vind jou leuk’ geschreven op mijn echte muur.